Много голяма „обич“ към бездомното животно, няма що… Можем самодоволно да се подиграваме на съседите „с дъх на чесън, криещи селото в себе си“, но не можем да се погрижим за едно коте и позволяваме да бъде убито. Нямам думи за това „есе“ и за авторката му.
Само регистрирани потребители могат да дават коментари.
Само регистрирани потребители могат да дават коментари.