Когато започнах да го чета прочетох едно писмо и не можах да спра да чета това много щастливо произведение от Ран Босилек. И така го прочетох цялото, за което никак не съжалявам, защото докато го четох бях изпълнен с голямо, преголямо щастие, което не можех да спра, а и да можех не исках, защото много ме овлече. Сега си спомних как учителката ми говореше ласкаво за някое прекрсно произведение. Точните `и думи бяха „Това произвединие е просмукано от щастие, радост и добрини“. Не мога да си спомня кое е произведението и не ме интерисува, но важното е, че тя ми даде думи с които да опиша Патиланско царство.
Само регистрирани потребители могат да дават коментари.
Само регистрирани потребители могат да дават коментари.