„… специално към читателите, които може рано или късно да си помислят, че тази история е удар по една част от тази държава.
Тя не е удар по никого и по нищо. […] накратко, нещата за които воювахме. Не може да я пропуснете, наистина.“
Винаги ме удивлява желязната логика на такова заключение. :)
Благодаря на доброволците, които направиха пропуска невъзможен.
Само регистрирани потребители могат да дават коментари.
Само регистрирани потребители могат да дават коментари.