Новата книга е два или три пъти по-обемна от старата, която е побългарен вариант на руската — с много руски и съветски опери, с почти всички български, дори такива слаби като „Под игото“ и „Индже войвода“, а отсъстват основни класически заглавия.Навремето ставаше, когато репертоарът на нашите театри
стигаше до Пучини и Прокофиев, но сега вече имаме нужда от повече информация.
По телевизията, особено по канала Медзо, а и по радиото дават доста модерни опери, а и такива от предкласиката. В Нова книга за операта се срещат дори
Шнитке, Пендерецки, Бузони,а също и доста автори от различните национални школи — полска, испанска, чешка, унгарска…В този смисъл книгата на Огнян Стамболиев превъзхожда старата.
Само регистрирани потребители могат да дават коментари.
Само регистрирани потребители могат да дават коментари.