Наистина е въпрос в какъв момент от живота си се намираш..но аз не почнах с алхимика, а с " Единадесет минути" и бях много силно впечатлена от истиността на казаното…може да няма никакви възможности като писател…но като човек, разбиращ поне малко реалносттаа, която явно е еднаква навсякъде…ми допадна. Дълго се чудех коя година е написала книгата..но която и да е е винаги вярна. После продължих със " Захир " и отново открих много проста истина, която всеки един от нас знае..но не иска да си признае наум…пък камоли на глас.а като видиш,че и друг го казва някак си почваш сам на себе си да си вярваш…."че любовта не е робство и трябва да бъде свободна ’. Не знам мен може би винаги ме числят към графата манекенки, но съм убедена, че нито една менекенка не е прочела „наистина“ нито една негова книга." Алхимикът" Ме разочарова наистина, защото не отразяваше реалността, а само мечтите и то на свободно мечтаещите хора. Но като цяло тези книги, които прочетох оставиха много много важна следа в мен. Хубава.
Само регистрирани потребители могат да дават коментари.
Само регистрирани потребители могат да дават коментари.