Само благодарение на магарешки инат прочетох книгата до края. Толкова глупости в роман на тази писателка не бях чела. Визирам измислената в романа философия на водата и бла-бла-бла прочее глупости. Главните герои бяха толкова странни, особено мъжкия персонаж, че на моменти изоставях книгата и почвах нещо друго. Криминалната интрига беше долу-горе добра и именно тя ме задържаше да я дочета. В добавка адски дразнещо беше присъствието на папагала и непрекъснатото споменаване на кея и магазинчетата по него. Никога не бих я прочела отново!
Само регистрирани потребители могат да дават коментари.
Само регистрирани потребители могат да дават коментари.